Znamię łojowe Jadassohna to wtórna zmiana skórna, która przyjmuje postać hamartoma. Jest to guz o charakterze nienowotworowym, który jest zaburzeniem rozwojowym. Pełna nazwa tego schorzenia, czyli znamię łojowe Jadassohna, pochodzi od nazwiska niemieckiego dermatologa – Josefa Jadassohna, który w 1985 roku opisał tę chorobę. Jest ona rzadko występująca. Do tej pory nie stwierdzono większych zależności zachorowań dla osób danej płci czy rasy.Znamię łojowe Jadassohna- wygląd
Znamię łojowe przyjmuje postać pojedynczego ogniska na skórze głowy bądź szyi. Mają kształt linijny albo owalny. U osób będących w okresie dojrzewania, znamię łojowe Jadassohna przyjmuje postać brodawek. W późniejszym zaś okresie, czyli wieku dojrzałym, w obrębie zmian mogą się pojawić guzy lub zmiany guzkowe. Mijający czas nie ma na nie dobrego wpływu, gdyż może powodować zezłośliwienie zmian. Rozległy charakter znamienia łojowego Jadassohna wraz z połączeniem innych zaburzeń rozwojowych, przyjmuje postać zespołu Shimmelpenninga-Feuersteina-Mimsa, czyli rzadko spotykanej choroby. Objawia się ona znamionami łojowymi w obrębie skóry głowy, wadami serca, wzroku i kości, drgawkami i opóźnieniem umysłowym.Znamię łojowe Jadassohna- diagnostyka
Prawidłowa diagnostyka jest kluczem do skutecznego leczenia tego schorzenia. Można tu zastosować diagnostykę różnicową, czyli obejmie ona znamię naskórkowe, trójkątne łysienie wrodzone, a także infekcje wirusowe i bakteryjne skóry.Znamię łojowe Jadassohna- usuwanie
Usuwanie znamion łojowych tego typu powinno się odbywać metodą chirurgiczną, gdy pacjent jest jeszcze w o okresie dojrzewania.