Łysienie czołowe bliznowaciejące to rzadka choroba skóry, która prowadzi do utraty włosów nad linią czoła i skroni. Niekiedy powoduje również wypadanie owłosienia z innych partii ciała.Łysienie czołowe – przyczyny
Wielu lekarzy uznaje łysienie czołowe za odmianę liszaja płaskiego mieszkowego, czyli choroby o podłożu autoimmunologicznym. Mogą je jednak wywoływać także uszkodzenia skóry – m.in. odmrożenia, poparzenia, urazy mechaniczne i oparzenia chemiczne. Niekiedy łysienie jest spowodowane przez infekcje grzybicze, bakteryjne lub wirusowe. Najczęściej występuje u kobiet po 50. roku życia.Łysienie czołowe – objawy
Początkowo łysienie czołowe objawia się nadmiernym rogowaceniem naskórka, bólem skóry głowy, świądem, pieczeniem i rumieniem wokół mieszków włosowych. Następnie następuje faza bliznowacenia, podczas której włosy najpierw przestają rosnąć, a później wypadają. Mieszki włosowe zostają zastąpione tkanką bliznowaciejącą, co prowadzi do trwałej utraty owłosienia. U niektórych pacjentów łysienie występuje nie tylko w okolicach czoła, ale też na potylicy i za uszami. Może dotykać także innych partii ciała, jak pachy czy miejsca intymne.Łysienie czołowe – leczenie
Łysienie czołowe to choroba nieuleczalna. Można uzyskać częściową poprawę dzięki podawaniu glikokortykosteroidów lub minoksydylu. Inny dostępny sposób to przeszczep włosów. Kluczem jest jednak jak najszybsze podjęcie terapii, ponieważ natychmiastowe wdrożenie kuracji farmakologicznej pozwala zahamować proces łysienia.