Łysienie androgenowe to nadwrażliwość mieszków włosowych na pochodną testosteronu. Dotyka większości mężczyzn i nie świadczy o problemach zdrowotnych. U części kobiet diagnozuje się nieco inną jednostkę – łysienie androgenowe typu żeńskiego. Mimo genetycznego podłoża niemal zawsze ma ono związek z innymi zaburzeniami występującymi w organizmie. Warto więc wziąć to pod uwagę i skonsultować się z endokrynologiem.Łysienie androgenowe typu żeńskiego – charakterystyka
Łysienie androgenowe wynika z interakcji dihydrotestosteronu z odpowiednim enzymem, w wyniku czego następuje osłabienie mieszków włosowych, a z czasem ich zanik. Łysienie androgenowe dotyczy wbrew pozorom wielu kobiet. Często ma związek z chorobami, które powodują zachwiania w gospodarce hormonalnej, takich jak: nadczynność kory nadnerczy,torbielowatość jajników,guz jajnika,zespół nadnerczowo – płciowy.
Wszystkie te schorzenia wpływają na podwyższenie poziomu testosteronu lub na obniżenie poziomu żeńskich hormonów płciowych. Łysienie androgenowe typu żeńskiego – objawy
Obraz łysienia androgenowego u kobiet jest bardzo podobny do tego samego typu łysienia u mężczyzn. Cofa się linia włosów nad czołem (zakola), włosy mogą się też przerzedzać na części ciemieniowej głowy. Często współwystępuje nadmierne przetłuszczanie. Łysienie androgenowe typu żeńskiego – leczenie
Aby zahamować utratę włosów, konieczna jest konsultacja z ginekologiem, endokrynologiem i podjęcie leczenia wykrytych schorzeń. Leczenie polega na wyrównywaniu poziomu hormonów. Medycyna estetyczna wspiera leczenie mezoterapią igłową, a w zaawansowanych przypadkach wykonuje się zabieg przeszczepu włosów.