Krosty ospy wietrznej to objawy niezwykle zaraźliwej choroby wirusowej wieku dziecięcego. Wirus przenoszony jest drogą kropelkową oraz za sprawą ruchów powietrza na odległość nawet do kilkudziesięciu metrów. Zakaźna jest również treść pęcherzyków ospowych. Okres wylęgania i zakażania
Okres wylęgania wirusa, czyli czas od momentu zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów trwa od 10 do 21 dni (średnio dwa tygodnie). Chory zakaża już na 1-2 dni przed pojawieniem się pierwszych krost ospy, natomiast przestaje zakażać dopiero kiedy wszystkie pęcherzyki przyschną, a ich strupki odpadną, co trwa około tygodnia od pojawienia się objawów. Objawy ospy wietrznej i towarzyszące jej dolegliwości
Choroba rozpoczyna się na ogół złym samopoczuciem, bólem głowy i gorączką. Kolejno, zwykle w 2 dobie po wystąpieniu pierwszych objawów zachorowania, pojawiają się na ciele krosty ospy. W kilku rzutach powstają początkowo plamki, następnie grudki i wreszcie pęcherzyki wypełnione treścią, które przysychają, pokrywają się strupkami i odpadają. Przemiana wykwitów trwa zwykle około tygodnia a wysypka rozsiana jest po całym ciele, może występować nie tylko na skórze, ale również na błonach śluzowych nosa, sromu czy jamy ustnej. Towarzyszy jej świąd a drapanie może powodować nadważenie wykwitów i powstanie blizn. Leczenie i możliwe powikłania
Ospę leczy się objawowo, w szczególnych przypadkach podaje się leki przeciwwirusowe. Wirus ospy, która zwykle nie jest chorobą o ciężkim przebiegu i częstych powikłaniach, niebezpieczny jest dla noworodków w przypadku zakażenia przez matkę w okresie przedporodowym, ponieważ może skutkować wirusowym zakażeniem wielonarządowym o ciężkim przebiegu. U dzieci zakażonych w okresie niemowlęcym lub później choroba zwykle mija bez powikłań, podobnie u większości dorosłych. Jeśli powikłania wystąpią, najczęściej wiążą się z trwałymi następstwami kardiologicznymi i neurologicznymi.